"ŞİİRLERİN SİHİRLİ DÜNYASINA KISA BİR YOLCULUK 2"

Merhaba edebiyat severler, bu yazımda yine çeşitli şairlerin şiirlerinden örnekler vererek güzel bir şiir şöleni sunmak istiyorum size. Hangi şairi incelesem sanki diğerinin hatrı kırılıyormuş gibi hissediyorum, o kadar güzel şiirler yazılmış ki çok kıskanıyorum ve okurken hayran kalıyorum. Bazı insanlar gerçekten çok özel yaratılıyor tıpkı şairler gibi.

Gelin Cahit Sıtkı’ya kulak verelim. Doğanın insana sunduğu tüm güzellikleri sevgiliye bahşeden şairimiz dizeleri sıralarken biz de kendimizi kimi zaman denizin maviliğinde kaybolurken buluyoruz kimi zaman ise ormandaki o keskin çam kokuları kaplıyor etrafımızı. Buyrun huzurunuzda “Desem ki” şiirinin ilk dizeleri:

“Desem ki vakitlerden bir Nisan akşamıdır,

Rüzgarların en ferahlatıcısı senden esiyor,

Sende seyrediyorum denizlerin en mavisini,

Ormanların en kuytusunu sende gezmekteyim,

Senden kopardım çiçeklerin en solmazını,

Toprakların en bereketlisini sende sürdüm,

Senden tattım yemişlerin cümlesini.”

Geriye ne kaldı ki üstadım? Sevgilide tüm dünya nimetlerini toplamışsın. Denizin maviliği, ormanın yeşili, toprağın kahverengisi... Sanırım şairimizin gözü aşkından dolayı kör olmuş ve nereye baksa hep sevgiliden bir iz buluyor, tıpkı Divan edebiyatı sanatçıları gibi tüm güzelliklerin kaynağını sevgiliye bahşederek yücelttikçe yüceltiyor. Biz de Cahit Sıtkı Tarancı’yı bu muhteşem dizelerle anarak saygıyla selamlıyoruz.

Bir sonraki şairimiz olan Cemal Safi’ye geçelim.  Cemal Safi’nin “Beni Sevmeni İstiyorum” şiirini çok seviyorum. Ezgisi, kafiyesi, sözleri ve ahengiyle çok mütevazı ve güzel bir şiir. Başka bir yazımda sadece bu şiiri işlemek istiyorum. Şimdi sizinle bu şiirin üçüncü dörtlüğünü paylaşacağım:

“Bir gün bensiz kalsan da benimle yaşamanı,

Aşkımın değerini sır gibi taşımanı,

Nemli bakışlarınla resmimi okşamanı

Senden sadece beni sevmeni istiyorum.”

Anlaşılıyor ki şairimiz artık sevgi olayını aşalı çok olmuş ama pek vefa görmemiş gibi; çünkü sevmek zor bir iştir. Gerçekten yürekten gelen bir sevgi kolay elde edilir bir şey değildir. Önce yüreğinde sır gibi taşımalısın, sevginin ağırlığı ile yüreğin biraz burkulmalı. Nasıl ki yeni doğan canlılar bir süre kabuğunda hapsolup belli bir olgunluğa geldikten sonra dünyaya geliyorlar, işte şairimiz de bu evreleri gözler önüne sererek sevginin yürekte olgunlaşmasına dikkat çekiyor. Sevgi yürekte olgunlaşırken gözden yaş akabilir, gözyaşlarını yüreğine akıttıktan sonra sevgi yeşerir, büyür ve artık gün yüzüne çıkmaya hazırdır. Bu güzel şiirimizle Cemal Safi’yi de minnetle yad ediyoruz.

Şiir demişken Yavuz Bülent Bakiler’e değinmeden olur mu hiç, elbette olmaz.  “Bir Gün Baksam ki Gelmişsin” şiiri ruhumuza öyle güzel etki ediyor ki okurken içine dolan huzur, dinginlik ve şairin tahayyülleriyle süslediği o mısralar bizi sanki terapiye sokarak içimizdeki sıkıntıyı kederi alıyor. Üçüncü dörtlüğü paylaşmak istiyorum sizinle:

“Bir gün baksam ki gelmişsin..

Hasretin içimde sonsuzluk kadar.

Şaşırmış kalmışım birdenbire çaresiz.

Dökülmüş yüreğime gökyüzünden yıldızlar.”

Sonsuzlukla belirtilen hasret ve yüreğine gökyüzünden yıldızların dökülmesi... Hasreti ve kavuşmayı bu şekilde anlatmak ne büyük meziyet, ne büyük bir yetenek. Gördüğünüz üzere şairimiz tahayyülleriyle  bizi kendine hayran bırakıyor.  Her dörtlüğünde ayrı bir tasavvurla okuyucuyu etkileyen bu şiire de ayrı bir yazı yazmak istiyorum.  Yavuz Bülent Bakiler’i de bu güzel şiirle andıktan sonra artık yazımı noktalamak istiyorum.

Sizi mutlu edecek, bu sıcak günlerde içimizi kıpır kıpır ettirecek şiirler seçmeye çalıştım. Umarım seçtiğim şiirler benim gibi sizlerin de hoşuna gider. Elimden geldiğince açıklamaya çalıştım, sizin de şiirler hakkına görüşlerinizi ve açıklamalarınızı merak ediyorum, bunları bizimle paylaşırsanız çok sevinirim.

Bir sonraki şiirlerin sihirli dünyasına yolculukta görüşmek üzere, kendinize çok iyi bakın :)