SAHİP OLDUKLARININ KIYMETİNİ BİLİYOR MUSUN?

Sahip Olduklarının Kıymetini Biliyor musun
Mutlulu olmak bu kadar basitmiş demek ki 

Gülümsüyordu, dişleri olmadığı için gülümsediği zaman dudakları damağına yapışıyordu. Belki günler belki de aylar sonra yüzünü gülümseten tek şey şu an iki elinin arasında tuttuğu sıcak bir tas yemekti. Nice karnı tok, para içinde yüzüp de mutlu olmayan insanlara inat, bir tas sıcak yemek gülümsetebilmişti onu. Hayat kim bilir ne kadar aç bırakmıştı bu yaşlı gözleri, kim bilir kaç gece soğuk kış günlerinde aç yatmak zorunda kalmıştı ki bir tas sıcak yemek sanki dünyalar sunulmuşçasına mutlu etmişti bu nemli gözleri.

Nasırlı elleriyle tutuyordu yemek kabını, sıcacıktı, kap ellerini ısıtırken sıcak yemek yiyecek olmak ise yüreğini ısıtıyordu. Belki de kendisi için değildi bu sevinç, yavruları için, torunu için, ya da hasta eşi içindi. kim için olursa olsun, bir tas sıcak yemek gülümsetebilmişti ya bu güzel gözleri işte en önemli şey buydu.

Soğuktu belli ki oralar, üstünde bir beden büyük gelen, eski, kirli ve yüreği gibi yıpranmış bir kazak vardı. Eşarbı kim bilir kaç yıllıktı ve kaç gün yıkanılmamıştı. Olsun varsın elbisen kirli olsun, kazağın eskisin, eşarbın kirlensin de boğazından haram lokma geçmeden, yüreğini kirletmeden geçirdiğin bu hayat hepimize kendimizi sorgulamamız için bir vesile olsun. 

Yüzünün kırışıklığı bize hayatının özetini sunmakta. Güldüğünde küçülen gözlerin ve onların altındaki şişlikler sustuğun her şeyi haykırmakta. Belli ki hayat yormuş seni, eskitmiş tüm güzelliklerini yüreğinden başka. Yüreğine dokunamamış işte, hep böyle kal ninem. Güldüğünde kırışık yüzünde oluşan gamzen hiç solmasın, bu dünyanın sana sunmadığı tüm güzellikleri yüce yaratan kendi huzurunda  cömertçe sunsun sana.

Sen gül tüm olumsuzluklara inat, seni yoran bu hayat utansın.

KISA BİR NOT: Bunu önce kendime sonra da izninizle size söylüyorum, lütfen sahip olduklarımızın kıymetini bilelim. Belki bizim sahip olup da beğenmediğimiz bir şey başka bir kişinin tek hayali olabilir, sıcak bir tas yemek gibi.

Yazıyı beğendiyseniz daha çok kişinin görmesi için paylaşabilirsiniz, teşekkürler.

49 yorum:

  1. Beautifully written " The wrinkle of his face gives us a summary of his life"
    https://clickbystyle.blogspot.in/

    YanıtlaSil
  2. Gerçekten öyle sahip olduklarımız için bin kez şükretsek azdır. Teyzeciği ne zaman görsem yüreğim burkuluyor, dışarıda yaşlı kişilerin soğuk havalar da çalışması da ayrı bir hüzün kaynağı Allah hayırlı evlat, hayırlı insanlarla karşılaştırsın.
    Bu güzel yazı için teşekkür ederim.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kesinlikle haklısınız, özellikle kışın dışarıda olmak çok zor, Allah yardımcıları olsun.

      Amiinn, inşallah. Ben de güzel yorumunuz için teşekkür ediyorum.

      Sil
  3. Bu resmi ne zaman görsem o yaşlı teyzenin mutluluğu beni de mutlu eder. Maalesef ki toplum olarak varlıklarımızın değerini bilmiyoruz, her zaman daha iyisini daha fazlasını istiyoruz, az ile yetinemiyoruz ne yazık ki, umarım sahip olduklarımızın değerini daha iyi biliriz. Rabbim herkese hayırlı evlat nasip etsin. Bazı şeyleri hatırlatmak adına güzel bir yazı olmuş gerçekten. Elinize sağlık.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok haklısınız, bazen aç gözlü olup bizden daha kötü şartlarda yaşayan insanları düşünemiyoruz, insanlık olarak bu konuda çok eksiğimiz olduğunu düşünüyorum ve sizin bu güzel düşüncelerinize katılıyorum, çok güzel açıkladınız, teşekkürler.

      Sil
  4. Çok güzel bir paylaşım olmuş :( Şükretmeyi bilmeliyiz gerçekten :(

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim. Haklısınız, şükretmeyi unutuyoruz bazen, şükretmeyi bilmeliyiz.

      Sil
  5. N'olursa olsun hiç bir şeyin kıymetini bilmiyoruz. Bildiğimizi sanıyoruz ama yinede bilmiyoruz.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Örnek vermem gerekirse; Bir telefon aldığımızda 3-4 ay çizilmesin diye uğraşırız ve sonrasında hevesimiz geçince sallarız oraya buraya, değerini bilmeyiz artık. Her şey tıpkı bunun gibi oluyor. Zamanla kıymet nedir bilmiyoruz.

      Sil
    2. Kesinlikle çok haklısınız ve çok da güzel açıklamışsınız. Hem kıymet bilmiyoruz hem şükretmiyoruz. Şükretmemiz gereken o kadar çok şey var ki...

      Sil
  6. İnsanoğlu olarak ne yazık ki çok doyumsuzuz. Her ne elde ediyorsak, elde edemeyenleri düşünüp şükür etmek aklımızın ucundan bile geçmiyor. Hep daha fazlası, daha fazlası...

    Dediğin gibi sahip olduklarımızın kıymetini bilmeli ve şükür etmeliyiz.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok haklısınız, bazen nefsimizin kölesi olarak hep daha fazlasını arıyoruz.

      Şükretmek çok büyük bir erdem, daha fazla şükretmeliyiz, güzel düşüncelerini paylaştığın için teşekkürler.

      Sil
  7. Kimisi bilmem kaç bin odalı sarayda kuş sütü eksik sofralarda, kimisi böyle. Hay ben bu dünyanın gelmişine, geçmişine. Bir kesimin aç, açlık sınırında, borç içine yaşaması lazım ki, saraylarda şaşaa içinde yaşasınlar...:(
    Eline sağlık.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Dünyada ve ülkemizde genel olarak bir dengesizlik var ve dediğiniz gibi kimisi açken kimisi de bolluk içinde yüzüyor. Paylaşmayı bilmiyoruz maalesef :(
      Teşekkürler ablacım.

      Sil
  8. Çok severim bu bu fotoğrafı.Mutluluk bu kadar basittir aslında.Çok zengin olmak,mutluluk ölçütü değil.Mutlulukla zenginlik arasında pozitif bir korelasyon yok yani...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kesinlikle, nice zenginler ve ünlüler var ki mutlu olmayı çoktan unutmuşlar. İnsan mutluluğu ufacık şeylerde bulduğu müddetçe mutlu kalabilir.

      Çok güzel özetlemişsin ablacım, teşekkürler.

      Sil
  9. Çok güzel bir fotoğraf ve çok güzel bir yazı...
    Şükretmeyi bilmiyoruz, elimizdekilerin kıymetini ancak kaybedince anlıyoruz. Dünyada eşit bir paylaşım olsa hiç aç ve evsiz insan kalmaz ama malesef paylaşmayı bilmiyoruz :(

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ediyorum öncelikle ve size katılıyorum. Paylaşmayı ve şükretmeyi unutuyoruz git gide, halbuki insan olarak paylaşmak ve şükretmek olmayınca insanlığımızın da pek bir değeri kalmıyor. Teşekkürler güzel düşüncelerinizi paylaştığınız için.

      Sil
  10. Bu fotoğrafa bakınca insanın küçük şeylerden mutlu olabileceğini gösteriyor. Yazınız da çok anlamlı ve güzel olmuş. Umarım bu teyzelerin sıkıntıları biter ve gözlerindeki ışıltı, yüzündeki tebessüm hep devam eder. Kaleminize sağlık...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. İnşallah, tüm evsizlerin ve aç insanların sıkıntıları biter de böylesi iç burkan manzaralar ile karşılaşmayız.

      Teşekkür ederim.

      Sil
  11. Sıcacık bir yazı olmuş yüreğimizi ısıtan...Teşekkürler

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ben de teşekkür ederim size güzel düşünceniz için.

      Sil
  12. Yürekten yazmışsın kardeşim.

    YanıtlaSil
  13. Yazı Türkçe mi yoksa Yürekçe mi yazılmış kararsızım. Eline sağlık üstâd!

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kardeşim çok teşekkür ederim, bu şekilde düşünmene sevindim.

      Sil
  14. Zenginlerin daha zengin olma hırsı bütün dengeleri bozuyor malesef. Ne mutlu gözü gönlü tok insanlara. Fotoğrafi ne güzel tahlil etmişsin... teşekkürler

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet çok haklısınız, ölümlü dünya için bu hırs fazlasıyla çok, gönlü tok olmak bence de en büyük zenginlik.
      Teşekkür ederim güzel düşünceleriniz için.

      Sil
  15. Şükretmeyi bilince her şey daha güzel oluyor zaten. Ama hırsımızın esaretinde şükretmeyi unutuyoruz çoğu zaman.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok haklısınız, şükretmeyi bilmek büyük bir erdemlilik ama dediğiniz gibi hırs bize şükrü unutturuyor malesef.

      Sil
  16. Biz sahip olduklarımızdan fazlasını isterken bir yerlerde insanlar bir tas yemeğe mutlu oluyor. Yüreğim burkuldu :(

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet bazen fazlasıyla bencilleşebiliyoruz :(
      Benim de sizin gibi yüreğim burkuldu ve bu konu hakkında yazmak istedim.

      Sil
  17. Unutmasak aslında şükretmeyi, mutlu olacak çok şey var. Unutuyoruz sadece.. Teşekkür ederiz hatırlattığınız için.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Haklısınız, biz mutluluğu hep yükseklerde arıyoruz ama halbuki mutluluk ufacık şeylerde saklı.
      Ben de teşekkür ederim görüşlerinizi paylaştığınız için.

      Sil
  18. Malesef bilmiyoruz, bazı şeyleri o kadar ihmal ediyoruz ki... :(

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet, maalesef bazı konularda sizin de dediğiniz gibi ihmalkarız :(

      Sil
  19. gerçekten çok duygusal ve çok anlamlı bir yazı olmuş..başka nasıl anlatılabilirdi ki bu durum..bir de duyguların resimdeki nineye ithaf olmuş gibi..resmin diliyle konuşmuş,duygusal bir yazım yapmışsın..emeğine,kalemine sağlık..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bu duruma dikkat çekmek istemiştim, güzel düşünceleriniz için teşekkür ediyorum.

      Sil
  20. Ben bunu çok iyi yapabiliyorum ya. Çübkü kıymet bilmek şükürden geçiyor ben ben çok skür herseye sahibim diyorum insanin elindekilerle mutlu olabilmesi cok güzel. Ellerinize saglik güzel bir yaziydi :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet çok haklısınız, insanın elindekilerle mutlu olması çok güzel. Ne mutlu size, teşekkür ediyorum :)

      Sil
  21. Gerçekten de öyle bizim sahip olduğumuz şeyler belki de başkalarının hayalidir. Yetinmeyi bilmek, küçük şeylerden mutlu olmak gerek. Bütünü istemektense, parçadan bütüne gitmek daha mutlu edebilir. Kim bilir :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kesinlikle, çok haklısınız. Şükretmek, yetinmeyi bilmek gerekli. Teşekkür ederim güzel düşüncelerinizi paylaştığınız için :)

      Sil
  22. Şu teyzenin fotoğrafını ne zaman görsem, teyzeyi sarıp sarmalama isteği ile dolup taşıyorum. Keşke hepimiz elimizdeki değerlerin kıymetini bilebilsek....

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet, çok tatlı gülümsemiş ve çok da içten, ben de aynı duyguyu hissediyorum. Keşke bilebilsek ve keşke daha çok şükredebilsek....

      Sil
  23. Elinize sağlık. Güzel bir yazı olmuş. Ya böyle yazıları fotoğrafları görünce içim dayanmıyor, yardım etme arzusu geliyor. Ben hiç anlayamamışımdır, mesela Japonya'da yaşlı nineleri ya huzur evine ya da Ölüm Ormanı diye bir yere terkediyorlar. Yazık değil mi?

    Ninelerimizde en az 60 yıllık hayat deneyimleri, hikayeleri var. Bunları kitap olarak bastırsak en çok satanlara girecek halde. Yıllardır çektiği dert acısı, sabrı, ve ardında bıraktığı bin bir olay. Ama bunu ona bilgi edinmek için, nasihat alabilmek için sormaya bile cüret edemezsek onun değerini tamamen anlamış mıyız?

    Kıymetini bilmeyen insanlar var ne yazık ki. Keşke tüm herkes bunun gerçeğini bilse, kıymetini bilse...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ne güzel anlatmışsınız, ne kıymet biliyoruz ne de elimizdekilere şükrediyoruz.

      Dediğiniz gibi yaşlı insanlar adeta ayaklı kütüphaneler ama maalesef onların kıymetini de bilmiyoruz ve işin kötüsü bir gün biz de yaşlanacağız :(

      Güzel düşünceleriniz için çok teşekkür ederim. Ben de bu türlü üzücü durumlarda hep daha fazla yardım edeyim diyorum, inşallah yardımlaşmanın ve kıymet bilmenin daha çok olduğu bir dünya inşa edebiliriz gelecek nesillere, mutlu günler.

      Sil
    2. İnşallah dediğiniz gibi bir dünya inşaa edebiliriz, Allah hepimize nasip eylesin. Size de iyi günler.

      Sil
    3. Amin, inşallah. Teşekkür ederim :)

      Sil

Yorumlarınız Bizim İçin Kıymetlidir, Düşüncelerinizi Paylaşırsanız Seviniriz :)

Blogger tarafından desteklenmektedir.