Merhaba Benim Adım Fındık :) Size Anlatacağım Bir Hikayem Var

Sevmek için konuşmak veya anlaşmak gerekmez, iyilik dolu bir yürek yeter :)

İşte yeni bir güne daha uyanıyorum, gecenin soğuğu öylesine sinmiş ki üzerime kemiklerim buz tutmuş, gideyim de Ahmet Amca'nın dükkanının önüne vuran güneşle biraz ısınayım.


Ben ve benim gibiler için kışları hep zor geçer. Yatacak yer bulmak büyük bir sıkıntı, yiyecek bir şeyler bulmak çok büyük bir sıkıntı, en zoru da buz gibi suyu içmek zorunda kalmak sanırım. Biriken yağmur ve kar suları günün her saatinde çok soğuk oluyor, inanın mecbur kalmasam asla içmem o sulardan; ama sağ olsun mahallemizde bir Ahmet Amca var ki hep düşünür beni ve benim gibileri. Sabah iş yerini açınca tertemiz suyumu koyar güneş vuran ağacın hemen yanına, öğle vakti güneş en tepeye çıkınca az da olsa suyun soğukluğu azalır ve o zaman içtiğimde midem de üşümez, doya doya içerim.

Doğduğumdan beri yalnızım ben, babamı hiç görmedim hayal meyal de annemi hatırlıyor gibiyim ama o da yok yanımda. Kardeşlerim var mı hiç bilmiyorum. "Aileme ne oldu da yapayalnız kaldım bu koca dünyada?" diye soruyorum her gün Allah'a ama henüz cevabını bulamadım.


Önce Allah'ımı sonra da Ahmet Amca'yı çok seviyorum bu dünyada. Önce Allah, Ahmet Amca'ya sunuyor nimetlerini Ahmet Amca da bana. Her sabah suyum ve yumuşacık ekmeğim hazır olur ağacın yanında, bilirim ki bunu koyan şefkatli eller Ahmet Amca'dan başkası olamaz. Suyumu içip ekmeğimi yerken de bir güzel ısınırım, yalnızlığımı unutup mutlu olurum. Sonra başlarım Allah'ıma şükretmeye, bana sunduğu nimetler için ona çok teşekkür ederim, sonra da Ahmet Amca'ya bol bol dua ederim, benimle bu güzel yiyecekleri paylaştığı için.

Henüz küçücüğüm ben ama büyüyünce kendimden küçüklere sahip çıkacağım, benim gibi yalnız olmamaları için onların yanında olacağım. Güzel insanlara  hep yardımcı olup sadık kalacağım, bana bağıran, vücuduma zarar veren kötü insanları da hiç sevmeyeceğim. Benim gibi küçücük, kimseye zararı olmayan, masum bakışlı bir canlıyı nasıl incitirler hiç anlamıyorum. Sesim bile çıkmıyor doğru dürüst, bazen arkadaşlarımı görüp onlara seslensem de çoğu zaman duymuyorlar beni. Seslenmek demişken Ahmet Amca bana hep "Fındık" diyor. Ne demek bilmiyorum ama o diyorsa kesin güzel bir şeydir deyip bana seslendiğinde hemen yanına gidiyorum. Beni seviyor, okşuyor hatta kirlerimi temizleyip yaralarıma da ilaç sürüyor. Ahmet Amca o kadar iyi ki, dünyadaki herkes onun gibi olsa hiçbir canlı aç kalmaz ve herkes mutlu bir şekilde yaşar.

Sizden bir isteğim var, yemediğiniz ekmekleri ve yiyecekleri çöpe ya da yerlere atmak yerine Ahmet Amca gibi güzel bir şekilde ağaç kenarlarına ya da bizim kolayca ulaşacağımız herhangi bir yere koyarsanız çok sevinirim. Ben küçücük bir köpeğim, konuşsam anlamazsınız ama herkes bakışımdaki masumluktan anlar zararsız olduğumu, ben ve benim gibi masum olan hayvanlara zarar vermeyin olur mu? Ben sizleri çok seviyorum, sizin gibi okşayarak sevemesem de küçücük yüreğimde kocaman bir sevgi besliyorum.

Benim adım Fındık, ben minicik bir köpeğim ve iyi insanları çoook seviyorum :)

Hikaye tadındaki yazımı beğendiyseniz paylaşırsanız sevinirim :) Diğer hikayelerimi okumak isterseniz buradan ulaşabilirsiniz :)

Sevgi dolu günler diliyorum, sağlıcakla kalın.