BATAN GÜNEŞ

Gecenin sessizliği bastırırken tüm sesleri

Ve siyah giyiniyorken diğer tüm renkler

Ben çoktan batmış güneşin hasretiyle kavruluyordum.

Gittiğin gün bana son kez gülümsedin ya hani

“Allah’a emanet ol.” der gibi güldü gözlerin

Ben hissettim işte o an, bir daha görüşeceğiz.

Ellerimi tuttun ya son kez gözlerimin içine bakarak

Avuçların sıcacıktı, terlemişti

Sanki gözümden akan yaş avucunu ıslatıyordu.

Sen de ağladın, giderken son bir damla yaş süzüldü

Ben o yaşı silmeye kalmadan sen gözlerini yumdun bana

İşte o an sen duymadın ama ben arkandan çok bağırdım.

Bu bir ayrılık mıydı bilemiyordum

Senden başkasını bana haram etmiştin giderken

Ve ben hiçbir harama el uzatmadım ey sevgili.

İşte yine seninle son görüştüğümüz yerdeyim sevgilim

Kokun hala burada, sanki hiç gitmemişsin gibi

Belki sen benden gittin ama ben senden gidemiyorum.

Sokak lambasının yorgun ışığı karanlıkla savaşırken

Ben mezarının başında yine bir gece

Sessiz çığlıklarımla sana içimi döküyordum.

Gecenin sessizliği bastırırken tüm sesleri

Ve siyah giyiniyorken diğer tüm renkler

Ben çoktan batmış güneşin hasretiyle kavruluyordum.